Ο Χρίστος Νικολαΐδης αποχώρησε από τον χώρο της διαιτησίας και μιλά για όλους και για όλα στο ThemaSports.
Το ThemaSports βρέθηκε με τον πρώην πλέον διεθνή ρεφ για μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Του Γιώργου Λεωνίδου
Στο πρώτο μέρος της συνέντευξης ο Χρίστος Νικολαΐδης μίλησε για τα πρώτα παιδικά του χρόνια, τον ρόλο της οικογένειάς του και συγκεκριμένα του αδερφού του αλλά και για το πως ξεκίνησε (από σπόντα) την διαιτησία και πόσο δύσκολη ήταν η προσαρμογή του στον χώρο.
Παράλληλα αποκάλυψε τι έκανε μετά το περιβόητο ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ (4-4) και τοποθετήθηκε για την βομβιστική επίθεση κατά του Κωστάκη Καπιτανή.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
– Καλησπέρα κ Νικολαΐδη και σας ευχαριστούμε για τον χρόνο που μας διαθέτετε. Μιλήστε μας για τα παιδικά σας χρόνια και πως ήταν αυτά.
«Καλησπέρα και σας ευχαριστώ για την συνέντευξη. Προέρχομαι από μια οικογένεια οι οποίοι είναι πρόσφυγες από την Κυθραία, επαρχία Λευκωσίας. Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα στην Αγλαντζία όπου στεγάστηκαν οι γονείς μου μετά την εισβολή του 1974. Από μικρός μου άρεσε το ποδόσφαιρο, παρακολουθούσα. Εκείνη την εποχή ήταν μόνο το ΡΙΚ θυμάμαι και έδειχνε μόνο κάποιους ημιτελικούς Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ και κάποιους τελικούς Ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Από μικρός μου άρεσε το άθλημα, έβλεπα αγώνες και επίσης έπαιζα όπως όλοι οι μικροί στις αλάνες».
– Ποιος ο ρόλος της οικογένειάς σας στην εξέλιξη της ζωής σας;
«Είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως η οικογένεια είναι ιερό πράγμα, πρέπει να έχουμε την οικογένεια πάνω από όλα. Χωρίς την στήριξη της οικογένειάς μας δεν μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους που θέτουμε. Είχα την αμέριστη στήριξη της οικογένειάς μου και πιστεύω πως στο τέλος τους έβγαλα ασπροπρόσωπους. Τους ευχαριστώ για την στήριξη».
– Ήταν οι πιο αυστηροί κριτές η οικογένειά σας ως προς την υλοποίηση των στόχων σας;
«Ναι. Όσον αφορά την οικογένειά μου θυμάμαι πως ο αδερφός μου ήταν ο πιο αυστηρός κριτής μου και ήταν αυτού που είχα πάντα απεριόριστη εμπιστοσύνη και όταν τελείωναν τα παιχνίδια τον πρώτο που έπαιρνα τηλέφωνο ήταν αυτός. Ήθελα να μου λέει την γνώμη του και πάντα εκτός από την στήριξή του είχα την καλόπιστη κριτική του, μου έλεγε τα πράγματα ακριβώς όπως ήταν».
– Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την διαιτησία;
«Από μικρός θυμάμαι ότι μου άρεσε να κάνω τον διαιτητή. Στα ενδοσχολικά πρωταθλήματα έκανα τον διαιτητή. Μετά το σχολείο όμως δεν έβαλα στο μυαλό μου να ασχοληθώ με το αντικείμενο και να κάνω μαθήματα στην σχολή διαιτησίας της ΚΟΠ. Έπαιζα ποδόσφαιρο αλλά σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Το να αρχίσω να κάνω τα μαθήματα ήρθε εντελώς τυχαία, μέσω της θείας μου που εργαζόταν στην ΚΟΠ. Μου είχε αναφέρει πως κάποιος ξάδελφος μας είχε εγγραφεί για να κάνει τα μαθήματα και αυτό ήταν ένα κίνητρο για να αρχίσω και εγώ. Μίλησα μαζί του, με έπεισε και έτσι ξεκίνησα».
– Η προσαρμογή ήταν δύσκολη στον χώρο της διαιτησίας;
«Δεν την θεωρώ δύσκολη, το αντίθετο μου άρεσε πάρα πολύ. Μετά που τελείωσα τα μαθήματα έκανα κάποια φιλικά επειδή το σπίτι μου είναι δίπλα από το γήπεδο του Εθνικού Λατσιών και είχα πολύ καλές σχέσεις με τα παιδιά της ομάδας και τον τότε προπονητή Παύλο Καδή. Ξεκίνησα έκανα κάποια φιλικά του Εθνικού Λατσιών, μετά όταν ήρθε η εγγραφή μου στην ΚΟΠ ξεκίνησα από τα παιδικά πρωταθλήματα. Ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ και προσαρμόστηκα εύκολα θεωρώ».
– Φανταζόσασταν ποτέ ότι θα κάνατε τέτοια πορεία στον χώρο της διαιτησίας;
«Όταν ξεκίνησα και μου άρεσε τόσο πολύ το κομμάτι της διαιτησίας και μπήκε πολύ στο πετσί μου, έβαλα στόχους και ένας από αυτούς ήταν να γίνω διαιτητής πρώτης κατηγορίας και με ενδιέφερε πάρα πολύ, επειδή έβλεπα Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και θαύμαζα τους ξένους διαιτητές, ήταν πάντα μέσα στους στόχους μου να διαιτητεύσω αγώνες στην Ευρώπη και είχα την τύχη και το πέτυχα».
– Υπήρχαν εμπόδια σε όλη αυτή την πορεία σας;
«Σίγουρα δυσκολίες υπάρχουν. Είμαστε ένας μικρός τόπος η Κύπρος με προκατάληψη, δεν είμαστε επαγγελματίες διαιτητές, έχουμε την δουλειά μας. Σίγουρα υπήρχαν περιπτώσεις μετά από ένα παιχνίδι το οποίο κάτι δεν πήγε καλά, δεν μπορούσες να βγεις έξω από σπίτι σου, ντρεπόσουν. Γενικά όμως ήταν κάτι το οποίο ξεπεράστηκε και κρατώ μόνο τις θετικές πλευρές της καριέρας μου».
– Σας έτυχε ποτέ εσάς προσωπικά να μην βγείτε από το σπίτι για 2-3 μέρες μετά από ένα άσχημο παιχνίδι;
«Ναι. Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι ίσως από τις πιο τραυματικές μου εμπειρίες στον χώρο της διαιτησίας. Ήταν μετά από ένα παιχνίδι ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ το περιβόητο 4-4, το οποίο έχει πει και σε προηγούμενες μου συνεντεύξεις πως ήταν η δυσκολότερη στιγμή στην καριέρα μου. Θυμάμαι την επόμενη μέρα ήμουν αναγκασμένος να πάω στην τράπεζα την οποία εργάζομαι και θυμάμαι τον διευθυντή του καταστήματος που ήρθε και με είδε πως ήμουν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Μου λέει ‘’Χρίστο καλύτερα να πάρεις άδεια και να πας σπίτι’’. Και έβαλα μια εβδομάδα άδεια από την τράπεζα και δεν έβγαινα καθόλου από το σπίτι. Ήμουν συνεχώς κλειδωμένος στο σπίτι και εκείνη την εβδομάδα δεν κοιμήθηκα ούτε δευτερόλεπτο».
– Την ώρα εκείνου του παιχνιδιού (ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ) πως αισθανόσασταν την ώρα του παιχνιδιού; Πως διαχειριστήκατε την όλη κατάσταση;
«Ειλικρινά να σας μιλήσω, το παιχνίδι τελείωσε και εγώ νόμιζα πως έκανα ρεσιτάλ διαιτησίας. Πραγματικά έτσι νόμιζα. Δεν το αντιλήφθηκα την ώρα του παιχνιδιού, δεν ξέρω πραγματικά. Φαίνεται πως ήμουν αλλού, δεν ξέρω που ήταν το μυαλό μου. Όταν είδα αυτή την κατακραυγή όταν έφυγα από το γήπεδο λέω ‘’Τι έκανα;’’. Και το βράδυ έκατσα και είδα το παιχνίδι σε επανάληψη και δεν πίστευα στα μάτια μου. Πραγματικά ήταν κάτι που θα μείνει αξέχαστο».
– Μετά το περιβόητο ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ (4-4) σκεφτήκατε να σταματήσετε την διαιτησία;
«Γενικά στην ζωή μου πιστεύω πως είμαι καλός άνθρωπος και ακόμη και τις αρνητικές εμπειρίες προσπαθώ να τις μετατρέπω σε θετικές και έχω κάτι που με δυναμώνει μετά από τέτοια περιστατικά. Πιστεύω πως μετά από αυτό το παιχνίδι δυνάμωσα περισσότερο και σαν άνθρωπος και σαν διαιτητής».
– Σας στήριξε και ο Σύνδεσμος διαιτητών;
«Σίγουρα. Στα δύσκολα ο Σύνδεσμος είναι κοντά στους διαιτητές. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου ο Μιχάλης Αργυρού εκτός από συνεργάτης είναι και φίλος και μέντορας και συμβουλάτορας όλων των διαιτητών. Έχει μεγάλη εκτίμηση στον χώρο».
– Είχατε ποτέ μέντορα στο χώρο της διαιτησίας;
«Ο πρώτος μου μέντορας τον καιρό που ήμουν 2η κατηγορία ήταν ο Κώστας Θεοδότου, ο παλιός διεθνής διαιτητής ο οποίος ήταν ο πρώτος μου κόουτς στα πρώτα μου βήματα. Μετά τον Κώστα Θεοδότου ο επόμενος μου μέντορας ήταν ο Κωστάκης Καπιτανής. Όλοι γνωρίζουμε πως ήταν ένας καταξιωμένος διαιτητής. Ήταν ένας από τους ανθρώπους που κέρδισα πάρα πολλά από αυτόν».
– Λάβατε κάποια μηνύματα τώρα που τελείωσε η καριέρα σας ως διαιτητής από τους δύο μέντορές σας;
«Ο Κώστας Θεοδότου αποχώρησε από τον χώρο της διαιτησίας εδώ και χρόνια, δεν έχω συχνή επαφή μαζί του. Ο Κώστας Καπιτανής επικοινώνησε μαζί μου από την πρώτη στιγμή, είχαμε μια προσωπική κουβέντα και με συγχάρηκε για την πορεία μου και σίγουρα νιώθει και αυτός ικανοποίηση αφού συνέβαλε και αυτός στην καριέρα μου».
– Πως σχολιάζετε την βομβιστική επίθεση κατά του κ. Καπιτανή; Έγινε και στο παρελθόν κάτι παρόμοιο και σε άλλους που εμπλέκονται με τον χώρο. Ένα σχόλιο για αυτές τις καταδικαστέες άνανδρες επιθέσεις.
«Είναι κάτι το οποίο είναι λυπηρό και καταδικαστέο. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος, είναι η ψυχολογική πίεση η οποία ασκείται και σε αυτόν αλλά και στην οικογένειά του. Είναι αυτά που πολλές φορές με έκαναν και αγανακτούσα και έλεγα θα φύγω από τον χώρο αλλά στο τέλος έμενα και ένιωθα πως έπρεπε να δυναμώσω και να μην με πτοούν. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως είναι καταδικαστέο, δεν έχουν χώρο στον αθλητισμό αυτές οι τρομοκρατικές ενέργειες. Αλίμονο όποιος κάνει ένα λάθος να πηγαίνεις να του τοποθετείς ένα εκρηκτικό μηχανισμό στην περιουσία του και να ασκείτε τόση ψυχολογική πίεση».
Διαβάστε Περισσότερα στο: Themasports.com
«Είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως η οικογένεια είναι ιερό πράγμα, πρέπει να έχουμε την οικογένεια πάνω από όλα. Χωρίς την στήριξη της οικογένειάς μας δεν μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους που θέτουμε. Είχα την αμέριστη στήριξη της οικογένειάς μου και πιστεύω πως στο τέλος τους έβγαλα ασπροπρόσωπους. Τους ευχαριστώ για την στήριξη».
– Ήταν οι πιο αυστηροί κριτές η οικογένειά σας ως προς την υλοποίηση των στόχων σας;
«Ναι. Όσον αφορά την οικογένειά μου θυμάμαι πως ο αδερφός μου ήταν ο πιο αυστηρός κριτής μου και ήταν αυτού που είχα πάντα απεριόριστη εμπιστοσύνη και όταν τελείωναν τα παιχνίδια τον πρώτο που έπαιρνα τηλέφωνο ήταν αυτός. Ήθελα να μου λέει την γνώμη του και πάντα εκτός από την στήριξή του είχα την καλόπιστη κριτική του, μου έλεγε τα πράγματα ακριβώς όπως ήταν».
– Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την διαιτησία;
«Από μικρός θυμάμαι ότι μου άρεσε να κάνω τον διαιτητή. Στα ενδοσχολικά πρωταθλήματα έκανα τον διαιτητή. Μετά το σχολείο όμως δεν έβαλα στο μυαλό μου να ασχοληθώ με το αντικείμενο και να κάνω μαθήματα στην σχολή διαιτησίας της ΚΟΠ. Έπαιζα ποδόσφαιρο αλλά σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Το να αρχίσω να κάνω τα μαθήματα ήρθε εντελώς τυχαία, μέσω της θείας μου που εργαζόταν στην ΚΟΠ. Μου είχε αναφέρει πως κάποιος ξάδελφος μας είχε εγγραφεί για να κάνει τα μαθήματα και αυτό ήταν ένα κίνητρο για να αρχίσω και εγώ. Μίλησα μαζί του, με έπεισε και έτσι ξεκίνησα».
– Η προσαρμογή ήταν δύσκολη στον χώρο της διαιτησίας;
«Δεν την θεωρώ δύσκολη, το αντίθετο μου άρεσε πάρα πολύ. Μετά που τελείωσα τα μαθήματα έκανα κάποια φιλικά επειδή το σπίτι μου είναι δίπλα από το γήπεδο του Εθνικού Λατσιών και είχα πολύ καλές σχέσεις με τα παιδιά της ομάδας και τον τότε προπονητή Παύλο Καδή. Ξεκίνησα έκανα κάποια φιλικά του Εθνικού Λατσιών, μετά όταν ήρθε η εγγραφή μου στην ΚΟΠ ξεκίνησα από τα παιδικά πρωταθλήματα. Ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ και προσαρμόστηκα εύκολα θεωρώ».
– Φανταζόσασταν ποτέ ότι θα κάνατε τέτοια πορεία στον χώρο της διαιτησίας;
«Όταν ξεκίνησα και μου άρεσε τόσο πολύ το κομμάτι της διαιτησίας και μπήκε πολύ στο πετσί μου, έβαλα στόχους και ένας από αυτούς ήταν να γίνω διαιτητής πρώτης κατηγορίας και με ενδιέφερε πάρα πολύ, επειδή έβλεπα Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και θαύμαζα τους ξένους διαιτητές, ήταν πάντα μέσα στους στόχους μου να διαιτητεύσω αγώνες στην Ευρώπη και είχα την τύχη και το πέτυχα».
– Υπήρχαν εμπόδια σε όλη αυτή την πορεία σας;
«Σίγουρα δυσκολίες υπάρχουν. Είμαστε ένας μικρός τόπος η Κύπρος με προκατάληψη, δεν είμαστε επαγγελματίες διαιτητές, έχουμε την δουλειά μας. Σίγουρα υπήρχαν περιπτώσεις μετά από ένα παιχνίδι το οποίο κάτι δεν πήγε καλά, δεν μπορούσες να βγεις έξω από σπίτι σου, ντρεπόσουν. Γενικά όμως ήταν κάτι το οποίο ξεπεράστηκε και κρατώ μόνο τις θετικές πλευρές της καριέρας μου».
– Σας έτυχε ποτέ εσάς προσωπικά να μην βγείτε από το σπίτι για 2-3 μέρες μετά από ένα άσχημο παιχνίδι;
«Ναι. Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι ίσως από τις πιο τραυματικές μου εμπειρίες στον χώρο της διαιτησίας. Ήταν μετά από ένα παιχνίδι ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ το περιβόητο 4-4, το οποίο έχει πει και σε προηγούμενες μου συνεντεύξεις πως ήταν η δυσκολότερη στιγμή στην καριέρα μου. Θυμάμαι την επόμενη μέρα ήμουν αναγκασμένος να πάω στην τράπεζα την οποία εργάζομαι και θυμάμαι τον διευθυντή του καταστήματος που ήρθε και με είδε πως ήμουν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Μου λέει ‘’Χρίστο καλύτερα να πάρεις άδεια και να πας σπίτι’’. Και έβαλα μια εβδομάδα άδεια από την τράπεζα και δεν έβγαινα καθόλου από το σπίτι. Ήμουν συνεχώς κλειδωμένος στο σπίτι και εκείνη την εβδομάδα δεν κοιμήθηκα ούτε δευτερόλεπτο».
– Την ώρα εκείνου του παιχνιδιού (ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ) πως αισθανόσασταν την ώρα του παιχνιδιού; Πως διαχειριστήκατε την όλη κατάσταση;
«Ειλικρινά να σας μιλήσω, το παιχνίδι τελείωσε και εγώ νόμιζα πως έκανα ρεσιτάλ διαιτησίας. Πραγματικά έτσι νόμιζα. Δεν το αντιλήφθηκα την ώρα του παιχνιδιού, δεν ξέρω πραγματικά. Φαίνεται πως ήμουν αλλού, δεν ξέρω που ήταν το μυαλό μου. Όταν είδα αυτή την κατακραυγή όταν έφυγα από το γήπεδο λέω ‘’Τι έκανα;’’. Και το βράδυ έκατσα και είδα το παιχνίδι σε επανάληψη και δεν πίστευα στα μάτια μου. Πραγματικά ήταν κάτι που θα μείνει αξέχαστο».
– Μετά το περιβόητο ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ (4-4) σκεφτήκατε να σταματήσετε την διαιτησία;
«Γενικά στην ζωή μου πιστεύω πως είμαι καλός άνθρωπος και ακόμη και τις αρνητικές εμπειρίες προσπαθώ να τις μετατρέπω σε θετικές και έχω κάτι που με δυναμώνει μετά από τέτοια περιστατικά. Πιστεύω πως μετά από αυτό το παιχνίδι δυνάμωσα περισσότερο και σαν άνθρωπος και σαν διαιτητής».
– Σας στήριξε και ο Σύνδεσμος διαιτητών;
«Σίγουρα. Στα δύσκολα ο Σύνδεσμος είναι κοντά στους διαιτητές. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου ο Μιχάλης Αργυρού εκτός από συνεργάτης είναι και φίλος και μέντορας και συμβουλάτορας όλων των διαιτητών. Έχει μεγάλη εκτίμηση στον χώρο».
– Είχατε ποτέ μέντορα στο χώρο της διαιτησίας;
«Ο πρώτος μου μέντορας τον καιρό που ήμουν 2η κατηγορία ήταν ο Κώστας Θεοδότου, ο παλιός διεθνής διαιτητής ο οποίος ήταν ο πρώτος μου κόουτς στα πρώτα μου βήματα. Μετά τον Κώστα Θεοδότου ο επόμενος μου μέντορας ήταν ο Κωστάκης Καπιτανής. Όλοι γνωρίζουμε πως ήταν ένας καταξιωμένος διαιτητής. Ήταν ένας από τους ανθρώπους που κέρδισα πάρα πολλά από αυτόν».
– Λάβατε κάποια μηνύματα τώρα που τελείωσε η καριέρα σας ως διαιτητής από τους δύο μέντορές σας;
«Ο Κώστας Θεοδότου αποχώρησε από τον χώρο της διαιτησίας εδώ και χρόνια, δεν έχω συχνή επαφή μαζί του. Ο Κώστας Καπιτανής επικοινώνησε μαζί μου από την πρώτη στιγμή, είχαμε μια προσωπική κουβέντα και με συγχάρηκε για την πορεία μου και σίγουρα νιώθει και αυτός ικανοποίηση αφού συνέβαλε και αυτός στην καριέρα μου».
– Πως σχολιάζετε την βομβιστική επίθεση κατά του κ. Καπιτανή; Έγινε και στο παρελθόν κάτι παρόμοιο και σε άλλους που εμπλέκονται με τον χώρο. Ένα σχόλιο για αυτές τις καταδικαστέες άνανδρες επιθέσεις.
«Είναι κάτι το οποίο είναι λυπηρό και καταδικαστέο. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος, είναι η ψυχολογική πίεση η οποία ασκείται και σε αυτόν αλλά και στην οικογένειά του. Είναι αυτά που πολλές φορές με έκαναν και αγανακτούσα και έλεγα θα φύγω από τον χώρο αλλά στο τέλος έμενα και ένιωθα πως έπρεπε να δυναμώσω και να μην με πτοούν. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως είναι καταδικαστέο, δεν έχουν χώρο στον αθλητισμό αυτές οι τρομοκρατικές ενέργειες. Αλίμονο όποιος κάνει ένα λάθος να πηγαίνεις να του τοποθετείς ένα εκρηκτικό μηχανισμό στην περιουσία του και να ασκείτε τόση ψυχολογική πίεση».
Διαβάστε Περισσότερα στο: Themasports.com
«Από μικρός θυμάμαι ότι μου άρεσε να κάνω τον διαιτητή. Στα ενδοσχολικά πρωταθλήματα έκανα τον διαιτητή. Μετά το σχολείο όμως δεν έβαλα στο μυαλό μου να ασχοληθώ με το αντικείμενο και να κάνω μαθήματα στην σχολή διαιτησίας της ΚΟΠ. Έπαιζα ποδόσφαιρο αλλά σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Το να αρχίσω να κάνω τα μαθήματα ήρθε εντελώς τυχαία, μέσω της θείας μου που εργαζόταν στην ΚΟΠ. Μου είχε αναφέρει πως κάποιος ξάδελφος μας είχε εγγραφεί για να κάνει τα μαθήματα και αυτό ήταν ένα κίνητρο για να αρχίσω και εγώ. Μίλησα μαζί του, με έπεισε και έτσι ξεκίνησα».
– Η προσαρμογή ήταν δύσκολη στον χώρο της διαιτησίας;
«Δεν την θεωρώ δύσκολη, το αντίθετο μου άρεσε πάρα πολύ. Μετά που τελείωσα τα μαθήματα έκανα κάποια φιλικά επειδή το σπίτι μου είναι δίπλα από το γήπεδο του Εθνικού Λατσιών και είχα πολύ καλές σχέσεις με τα παιδιά της ομάδας και τον τότε προπονητή Παύλο Καδή. Ξεκίνησα έκανα κάποια φιλικά του Εθνικού Λατσιών, μετά όταν ήρθε η εγγραφή μου στην ΚΟΠ ξεκίνησα από τα παιδικά πρωταθλήματα. Ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ και προσαρμόστηκα εύκολα θεωρώ».
– Φανταζόσασταν ποτέ ότι θα κάνατε τέτοια πορεία στον χώρο της διαιτησίας;
«Όταν ξεκίνησα και μου άρεσε τόσο πολύ το κομμάτι της διαιτησίας και μπήκε πολύ στο πετσί μου, έβαλα στόχους και ένας από αυτούς ήταν να γίνω διαιτητής πρώτης κατηγορίας και με ενδιέφερε πάρα πολύ, επειδή έβλεπα Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και θαύμαζα τους ξένους διαιτητές, ήταν πάντα μέσα στους στόχους μου να διαιτητεύσω αγώνες στην Ευρώπη και είχα την τύχη και το πέτυχα».
– Υπήρχαν εμπόδια σε όλη αυτή την πορεία σας;
«Σίγουρα δυσκολίες υπάρχουν. Είμαστε ένας μικρός τόπος η Κύπρος με προκατάληψη, δεν είμαστε επαγγελματίες διαιτητές, έχουμε την δουλειά μας. Σίγουρα υπήρχαν περιπτώσεις μετά από ένα παιχνίδι το οποίο κάτι δεν πήγε καλά, δεν μπορούσες να βγεις έξω από σπίτι σου, ντρεπόσουν. Γενικά όμως ήταν κάτι το οποίο ξεπεράστηκε και κρατώ μόνο τις θετικές πλευρές της καριέρας μου».
– Σας έτυχε ποτέ εσάς προσωπικά να μην βγείτε από το σπίτι για 2-3 μέρες μετά από ένα άσχημο παιχνίδι;
«Ναι. Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι ίσως από τις πιο τραυματικές μου εμπειρίες στον χώρο της διαιτησίας. Ήταν μετά από ένα παιχνίδι ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ το περιβόητο 4-4, το οποίο έχει πει και σε προηγούμενες μου συνεντεύξεις πως ήταν η δυσκολότερη στιγμή στην καριέρα μου. Θυμάμαι την επόμενη μέρα ήμουν αναγκασμένος να πάω στην τράπεζα την οποία εργάζομαι και θυμάμαι τον διευθυντή του καταστήματος που ήρθε και με είδε πως ήμουν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Μου λέει ‘’Χρίστο καλύτερα να πάρεις άδεια και να πας σπίτι’’. Και έβαλα μια εβδομάδα άδεια από την τράπεζα και δεν έβγαινα καθόλου από το σπίτι. Ήμουν συνεχώς κλειδωμένος στο σπίτι και εκείνη την εβδομάδα δεν κοιμήθηκα ούτε δευτερόλεπτο».
– Την ώρα εκείνου του παιχνιδιού (ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ) πως αισθανόσασταν την ώρα του παιχνιδιού; Πως διαχειριστήκατε την όλη κατάσταση;
«Ειλικρινά να σας μιλήσω, το παιχνίδι τελείωσε και εγώ νόμιζα πως έκανα ρεσιτάλ διαιτησίας. Πραγματικά έτσι νόμιζα. Δεν το αντιλήφθηκα την ώρα του παιχνιδιού, δεν ξέρω πραγματικά. Φαίνεται πως ήμουν αλλού, δεν ξέρω που ήταν το μυαλό μου. Όταν είδα αυτή την κατακραυγή όταν έφυγα από το γήπεδο λέω ‘’Τι έκανα;’’. Και το βράδυ έκατσα και είδα το παιχνίδι σε επανάληψη και δεν πίστευα στα μάτια μου. Πραγματικά ήταν κάτι που θα μείνει αξέχαστο».
– Μετά το περιβόητο ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ (4-4) σκεφτήκατε να σταματήσετε την διαιτησία;
«Γενικά στην ζωή μου πιστεύω πως είμαι καλός άνθρωπος και ακόμη και τις αρνητικές εμπειρίες προσπαθώ να τις μετατρέπω σε θετικές και έχω κάτι που με δυναμώνει μετά από τέτοια περιστατικά. Πιστεύω πως μετά από αυτό το παιχνίδι δυνάμωσα περισσότερο και σαν άνθρωπος και σαν διαιτητής».
– Σας στήριξε και ο Σύνδεσμος διαιτητών;
«Σίγουρα. Στα δύσκολα ο Σύνδεσμος είναι κοντά στους διαιτητές. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου ο Μιχάλης Αργυρού εκτός από συνεργάτης είναι και φίλος και μέντορας και συμβουλάτορας όλων των διαιτητών. Έχει μεγάλη εκτίμηση στον χώρο».
– Είχατε ποτέ μέντορα στο χώρο της διαιτησίας;
«Ο πρώτος μου μέντορας τον καιρό που ήμουν 2η κατηγορία ήταν ο Κώστας Θεοδότου, ο παλιός διεθνής διαιτητής ο οποίος ήταν ο πρώτος μου κόουτς στα πρώτα μου βήματα. Μετά τον Κώστα Θεοδότου ο επόμενος μου μέντορας ήταν ο Κωστάκης Καπιτανής. Όλοι γνωρίζουμε πως ήταν ένας καταξιωμένος διαιτητής. Ήταν ένας από τους ανθρώπους που κέρδισα πάρα πολλά από αυτόν».
– Λάβατε κάποια μηνύματα τώρα που τελείωσε η καριέρα σας ως διαιτητής από τους δύο μέντορές σας;
«Ο Κώστας Θεοδότου αποχώρησε από τον χώρο της διαιτησίας εδώ και χρόνια, δεν έχω συχνή επαφή μαζί του. Ο Κώστας Καπιτανής επικοινώνησε μαζί μου από την πρώτη στιγμή, είχαμε μια προσωπική κουβέντα και με συγχάρηκε για την πορεία μου και σίγουρα νιώθει και αυτός ικανοποίηση αφού συνέβαλε και αυτός στην καριέρα μου».
– Πως σχολιάζετε την βομβιστική επίθεση κατά του κ. Καπιτανή; Έγινε και στο παρελθόν κάτι παρόμοιο και σε άλλους που εμπλέκονται με τον χώρο. Ένα σχόλιο για αυτές τις καταδικαστέες άνανδρες επιθέσεις.
«Είναι κάτι το οποίο είναι λυπηρό και καταδικαστέο. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος, είναι η ψυχολογική πίεση η οποία ασκείται και σε αυτόν αλλά και στην οικογένειά του. Είναι αυτά που πολλές φορές με έκαναν και αγανακτούσα και έλεγα θα φύγω από τον χώρο αλλά στο τέλος έμενα και ένιωθα πως έπρεπε να δυναμώσω και να μην με πτοούν. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως είναι καταδικαστέο, δεν έχουν χώρο στον αθλητισμό αυτές οι τρομοκρατικές ενέργειες. Αλίμονο όποιος κάνει ένα λάθος να πηγαίνεις να του τοποθετείς ένα εκρηκτικό μηχανισμό στην περιουσία του και να ασκείτε τόση ψυχολογική πίεση».
Διαβάστε Περισσότερα στο: Themasports.com
«Όταν ξεκίνησα και μου άρεσε τόσο πολύ το κομμάτι της διαιτησίας και μπήκε πολύ στο πετσί μου, έβαλα στόχους και ένας από αυτούς ήταν να γίνω διαιτητής πρώτης κατηγορίας και με ενδιέφερε πάρα πολύ, επειδή έβλεπα Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και θαύμαζα τους ξένους διαιτητές, ήταν πάντα μέσα στους στόχους μου να διαιτητεύσω αγώνες στην Ευρώπη και είχα την τύχη και το πέτυχα».
– Υπήρχαν εμπόδια σε όλη αυτή την πορεία σας;
«Σίγουρα δυσκολίες υπάρχουν. Είμαστε ένας μικρός τόπος η Κύπρος με προκατάληψη, δεν είμαστε επαγγελματίες διαιτητές, έχουμε την δουλειά μας. Σίγουρα υπήρχαν περιπτώσεις μετά από ένα παιχνίδι το οποίο κάτι δεν πήγε καλά, δεν μπορούσες να βγεις έξω από σπίτι σου, ντρεπόσουν. Γενικά όμως ήταν κάτι το οποίο ξεπεράστηκε και κρατώ μόνο τις θετικές πλευρές της καριέρας μου».
– Σας έτυχε ποτέ εσάς προσωπικά να μην βγείτε από το σπίτι για 2-3 μέρες μετά από ένα άσχημο παιχνίδι;
«Ναι. Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι ίσως από τις πιο τραυματικές μου εμπειρίες στον χώρο της διαιτησίας. Ήταν μετά από ένα παιχνίδι ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ το περιβόητο 4-4, το οποίο έχει πει και σε προηγούμενες μου συνεντεύξεις πως ήταν η δυσκολότερη στιγμή στην καριέρα μου. Θυμάμαι την επόμενη μέρα ήμουν αναγκασμένος να πάω στην τράπεζα την οποία εργάζομαι και θυμάμαι τον διευθυντή του καταστήματος που ήρθε και με είδε πως ήμουν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Μου λέει ‘’Χρίστο καλύτερα να πάρεις άδεια και να πας σπίτι’’. Και έβαλα μια εβδομάδα άδεια από την τράπεζα και δεν έβγαινα καθόλου από το σπίτι. Ήμουν συνεχώς κλειδωμένος στο σπίτι και εκείνη την εβδομάδα δεν κοιμήθηκα ούτε δευτερόλεπτο».
– Την ώρα εκείνου του παιχνιδιού (ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ) πως αισθανόσασταν την ώρα του παιχνιδιού; Πως διαχειριστήκατε την όλη κατάσταση;
«Ειλικρινά να σας μιλήσω, το παιχνίδι τελείωσε και εγώ νόμιζα πως έκανα ρεσιτάλ διαιτησίας. Πραγματικά έτσι νόμιζα. Δεν το αντιλήφθηκα την ώρα του παιχνιδιού, δεν ξέρω πραγματικά. Φαίνεται πως ήμουν αλλού, δεν ξέρω που ήταν το μυαλό μου. Όταν είδα αυτή την κατακραυγή όταν έφυγα από το γήπεδο λέω ‘’Τι έκανα;’’. Και το βράδυ έκατσα και είδα το παιχνίδι σε επανάληψη και δεν πίστευα στα μάτια μου. Πραγματικά ήταν κάτι που θα μείνει αξέχαστο».
– Μετά το περιβόητο ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ (4-4) σκεφτήκατε να σταματήσετε την διαιτησία;
«Γενικά στην ζωή μου πιστεύω πως είμαι καλός άνθρωπος και ακόμη και τις αρνητικές εμπειρίες προσπαθώ να τις μετατρέπω σε θετικές και έχω κάτι που με δυναμώνει μετά από τέτοια περιστατικά. Πιστεύω πως μετά από αυτό το παιχνίδι δυνάμωσα περισσότερο και σαν άνθρωπος και σαν διαιτητής».
– Σας στήριξε και ο Σύνδεσμος διαιτητών;
«Σίγουρα. Στα δύσκολα ο Σύνδεσμος είναι κοντά στους διαιτητές. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου ο Μιχάλης Αργυρού εκτός από συνεργάτης είναι και φίλος και μέντορας και συμβουλάτορας όλων των διαιτητών. Έχει μεγάλη εκτίμηση στον χώρο».
– Είχατε ποτέ μέντορα στο χώρο της διαιτησίας;
«Ο πρώτος μου μέντορας τον καιρό που ήμουν 2η κατηγορία ήταν ο Κώστας Θεοδότου, ο παλιός διεθνής διαιτητής ο οποίος ήταν ο πρώτος μου κόουτς στα πρώτα μου βήματα. Μετά τον Κώστα Θεοδότου ο επόμενος μου μέντορας ήταν ο Κωστάκης Καπιτανής. Όλοι γνωρίζουμε πως ήταν ένας καταξιωμένος διαιτητής. Ήταν ένας από τους ανθρώπους που κέρδισα πάρα πολλά από αυτόν».
– Λάβατε κάποια μηνύματα τώρα που τελείωσε η καριέρα σας ως διαιτητής από τους δύο μέντορές σας;
«Ο Κώστας Θεοδότου αποχώρησε από τον χώρο της διαιτησίας εδώ και χρόνια, δεν έχω συχνή επαφή μαζί του. Ο Κώστας Καπιτανής επικοινώνησε μαζί μου από την πρώτη στιγμή, είχαμε μια προσωπική κουβέντα και με συγχάρηκε για την πορεία μου και σίγουρα νιώθει και αυτός ικανοποίηση αφού συνέβαλε και αυτός στην καριέρα μου».
– Πως σχολιάζετε την βομβιστική επίθεση κατά του κ. Καπιτανή; Έγινε και στο παρελθόν κάτι παρόμοιο και σε άλλους που εμπλέκονται με τον χώρο. Ένα σχόλιο για αυτές τις καταδικαστέες άνανδρες επιθέσεις.
«Είναι κάτι το οποίο είναι λυπηρό και καταδικαστέο. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος, είναι η ψυχολογική πίεση η οποία ασκείται και σε αυτόν αλλά και στην οικογένειά του. Είναι αυτά που πολλές φορές με έκαναν και αγανακτούσα και έλεγα θα φύγω από τον χώρο αλλά στο τέλος έμενα και ένιωθα πως έπρεπε να δυναμώσω και να μην με πτοούν. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως είναι καταδικαστέο, δεν έχουν χώρο στον αθλητισμό αυτές οι τρομοκρατικές ενέργειες. Αλίμονο όποιος κάνει ένα λάθος να πηγαίνεις να του τοποθετείς ένα εκρηκτικό μηχανισμό στην περιουσία του και να ασκείτε τόση ψυχολογική πίεση».
Διαβάστε Περισσότερα στο: Themasports.com
«Ναι. Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι ίσως από τις πιο τραυματικές μου εμπειρίες στον χώρο της διαιτησίας. Ήταν μετά από ένα παιχνίδι ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ το περιβόητο 4-4, το οποίο έχει πει και σε προηγούμενες μου συνεντεύξεις πως ήταν η δυσκολότερη στιγμή στην καριέρα μου. Θυμάμαι την επόμενη μέρα ήμουν αναγκασμένος να πάω στην τράπεζα την οποία εργάζομαι και θυμάμαι τον διευθυντή του καταστήματος που ήρθε και με είδε πως ήμουν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Μου λέει ‘’Χρίστο καλύτερα να πάρεις άδεια και να πας σπίτι’’. Και έβαλα μια εβδομάδα άδεια από την τράπεζα και δεν έβγαινα καθόλου από το σπίτι. Ήμουν συνεχώς κλειδωμένος στο σπίτι και εκείνη την εβδομάδα δεν κοιμήθηκα ούτε δευτερόλεπτο».
– Την ώρα εκείνου του παιχνιδιού (ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ) πως αισθανόσασταν την ώρα του παιχνιδιού; Πως διαχειριστήκατε την όλη κατάσταση;
«Ειλικρινά να σας μιλήσω, το παιχνίδι τελείωσε και εγώ νόμιζα πως έκανα ρεσιτάλ διαιτησίας. Πραγματικά έτσι νόμιζα. Δεν το αντιλήφθηκα την ώρα του παιχνιδιού, δεν ξέρω πραγματικά. Φαίνεται πως ήμουν αλλού, δεν ξέρω που ήταν το μυαλό μου. Όταν είδα αυτή την κατακραυγή όταν έφυγα από το γήπεδο λέω ‘’Τι έκανα;’’. Και το βράδυ έκατσα και είδα το παιχνίδι σε επανάληψη και δεν πίστευα στα μάτια μου. Πραγματικά ήταν κάτι που θα μείνει αξέχαστο».
– Μετά το περιβόητο ΑΠΟΕΛ-ΑΕΚ (4-4) σκεφτήκατε να σταματήσετε την διαιτησία;
«Γενικά στην ζωή μου πιστεύω πως είμαι καλός άνθρωπος και ακόμη και τις αρνητικές εμπειρίες προσπαθώ να τις μετατρέπω σε θετικές και έχω κάτι που με δυναμώνει μετά από τέτοια περιστατικά. Πιστεύω πως μετά από αυτό το παιχνίδι δυνάμωσα περισσότερο και σαν άνθρωπος και σαν διαιτητής».
– Σας στήριξε και ο Σύνδεσμος διαιτητών;
«Σίγουρα. Στα δύσκολα ο Σύνδεσμος είναι κοντά στους διαιτητές. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου ο Μιχάλης Αργυρού εκτός από συνεργάτης είναι και φίλος και μέντορας και συμβουλάτορας όλων των διαιτητών. Έχει μεγάλη εκτίμηση στον χώρο».
– Είχατε ποτέ μέντορα στο χώρο της διαιτησίας;
«Ο πρώτος μου μέντορας τον καιρό που ήμουν 2η κατηγορία ήταν ο Κώστας Θεοδότου, ο παλιός διεθνής διαιτητής ο οποίος ήταν ο πρώτος μου κόουτς στα πρώτα μου βήματα. Μετά τον Κώστα Θεοδότου ο επόμενος μου μέντορας ήταν ο Κωστάκης Καπιτανής. Όλοι γνωρίζουμε πως ήταν ένας καταξιωμένος διαιτητής. Ήταν ένας από τους ανθρώπους που κέρδισα πάρα πολλά από αυτόν».
– Λάβατε κάποια μηνύματα τώρα που τελείωσε η καριέρα σας ως διαιτητής από τους δύο μέντορές σας;
«Ο Κώστας Θεοδότου αποχώρησε από τον χώρο της διαιτησίας εδώ και χρόνια, δεν έχω συχνή επαφή μαζί του. Ο Κώστας Καπιτανής επικοινώνησε μαζί μου από την πρώτη στιγμή, είχαμε μια προσωπική κουβέντα και με συγχάρηκε για την πορεία μου και σίγουρα νιώθει και αυτός ικανοποίηση αφού συνέβαλε και αυτός στην καριέρα μου».
– Πως σχολιάζετε την βομβιστική επίθεση κατά του κ. Καπιτανή; Έγινε και στο παρελθόν κάτι παρόμοιο και σε άλλους που εμπλέκονται με τον χώρο. Ένα σχόλιο για αυτές τις καταδικαστέες άνανδρες επιθέσεις.
«Είναι κάτι το οποίο είναι λυπηρό και καταδικαστέο. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος, είναι η ψυχολογική πίεση η οποία ασκείται και σε αυτόν αλλά και στην οικογένειά του. Είναι αυτά που πολλές φορές με έκαναν και αγανακτούσα και έλεγα θα φύγω από τον χώρο αλλά στο τέλος έμενα και ένιωθα πως έπρεπε να δυναμώσω και να μην με πτοούν. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως είναι καταδικαστέο, δεν έχουν χώρο στον αθλητισμό αυτές οι τρομοκρατικές ενέργειες. Αλίμονο όποιος κάνει ένα λάθος να πηγαίνεις να του τοποθετείς ένα εκρηκτικό μηχανισμό στην περιουσία του και να ασκείτε τόση ψυχολογική πίεση».
Διαβάστε Περισσότερα στο: Themasports.com
«Γενικά στην ζωή μου πιστεύω πως είμαι καλός άνθρωπος και ακόμη και τις αρνητικές εμπειρίες προσπαθώ να τις μετατρέπω σε θετικές και έχω κάτι που με δυναμώνει μετά από τέτοια περιστατικά. Πιστεύω πως μετά από αυτό το παιχνίδι δυνάμωσα περισσότερο και σαν άνθρωπος και σαν διαιτητής».
– Σας στήριξε και ο Σύνδεσμος διαιτητών;
«Σίγουρα. Στα δύσκολα ο Σύνδεσμος είναι κοντά στους διαιτητές. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου ο Μιχάλης Αργυρού εκτός από συνεργάτης είναι και φίλος και μέντορας και συμβουλάτορας όλων των διαιτητών. Έχει μεγάλη εκτίμηση στον χώρο».
– Είχατε ποτέ μέντορα στο χώρο της διαιτησίας;
«Ο πρώτος μου μέντορας τον καιρό που ήμουν 2η κατηγορία ήταν ο Κώστας Θεοδότου, ο παλιός διεθνής διαιτητής ο οποίος ήταν ο πρώτος μου κόουτς στα πρώτα μου βήματα. Μετά τον Κώστα Θεοδότου ο επόμενος μου μέντορας ήταν ο Κωστάκης Καπιτανής. Όλοι γνωρίζουμε πως ήταν ένας καταξιωμένος διαιτητής. Ήταν ένας από τους ανθρώπους που κέρδισα πάρα πολλά από αυτόν».
– Λάβατε κάποια μηνύματα τώρα που τελείωσε η καριέρα σας ως διαιτητής από τους δύο μέντορές σας;
«Ο Κώστας Θεοδότου αποχώρησε από τον χώρο της διαιτησίας εδώ και χρόνια, δεν έχω συχνή επαφή μαζί του. Ο Κώστας Καπιτανής επικοινώνησε μαζί μου από την πρώτη στιγμή, είχαμε μια προσωπική κουβέντα και με συγχάρηκε για την πορεία μου και σίγουρα νιώθει και αυτός ικανοποίηση αφού συνέβαλε και αυτός στην καριέρα μου».
– Πως σχολιάζετε την βομβιστική επίθεση κατά του κ. Καπιτανή; Έγινε και στο παρελθόν κάτι παρόμοιο και σε άλλους που εμπλέκονται με τον χώρο. Ένα σχόλιο για αυτές τις καταδικαστέες άνανδρες επιθέσεις.
«Είναι κάτι το οποίο είναι λυπηρό και καταδικαστέο. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος, είναι η ψυχολογική πίεση η οποία ασκείται και σε αυτόν αλλά και στην οικογένειά του. Είναι αυτά που πολλές φορές με έκαναν και αγανακτούσα και έλεγα θα φύγω από τον χώρο αλλά στο τέλος έμενα και ένιωθα πως έπρεπε να δυναμώσω και να μην με πτοούν. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως είναι καταδικαστέο, δεν έχουν χώρο στον αθλητισμό αυτές οι τρομοκρατικές ενέργειες. Αλίμονο όποιος κάνει ένα λάθος να πηγαίνεις να του τοποθετείς ένα εκρηκτικό μηχανισμό στην περιουσία του και να ασκείτε τόση ψυχολογική πίεση».
Διαβάστε Περισσότερα στο: Themasports.com
«Ο πρώτος μου μέντορας τον καιρό που ήμουν 2η κατηγορία ήταν ο Κώστας Θεοδότου, ο παλιός διεθνής διαιτητής ο οποίος ήταν ο πρώτος μου κόουτς στα πρώτα μου βήματα. Μετά τον Κώστα Θεοδότου ο επόμενος μου μέντορας ήταν ο Κωστάκης Καπιτανής. Όλοι γνωρίζουμε πως ήταν ένας καταξιωμένος διαιτητής. Ήταν ένας από τους ανθρώπους που κέρδισα πάρα πολλά από αυτόν».
– Λάβατε κάποια μηνύματα τώρα που τελείωσε η καριέρα σας ως διαιτητής από τους δύο μέντορές σας;
«Ο Κώστας Θεοδότου αποχώρησε από τον χώρο της διαιτησίας εδώ και χρόνια, δεν έχω συχνή επαφή μαζί του. Ο Κώστας Καπιτανής επικοινώνησε μαζί μου από την πρώτη στιγμή, είχαμε μια προσωπική κουβέντα και με συγχάρηκε για την πορεία μου και σίγουρα νιώθει και αυτός ικανοποίηση αφού συνέβαλε και αυτός στην καριέρα μου».
– Πως σχολιάζετε την βομβιστική επίθεση κατά του κ. Καπιτανή; Έγινε και στο παρελθόν κάτι παρόμοιο και σε άλλους που εμπλέκονται με τον χώρο. Ένα σχόλιο για αυτές τις καταδικαστέες άνανδρες επιθέσεις.
«Είναι κάτι το οποίο είναι λυπηρό και καταδικαστέο. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος, είναι η ψυχολογική πίεση η οποία ασκείται και σε αυτόν αλλά και στην οικογένειά του. Είναι αυτά που πολλές φορές με έκαναν και αγανακτούσα και έλεγα θα φύγω από τον χώρο αλλά στο τέλος έμενα και ένιωθα πως έπρεπε να δυναμώσω και να μην με πτοούν. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως είναι καταδικαστέο, δεν έχουν χώρο στον αθλητισμό αυτές οι τρομοκρατικές ενέργειες. Αλίμονο όποιος κάνει ένα λάθος να πηγαίνεις να του τοποθετείς ένα εκρηκτικό μηχανισμό στην περιουσία του και να ασκείτε τόση ψυχολογική πίεση».
Διαβάστε Περισσότερα στο: Themasports.com
«Είναι κάτι το οποίο είναι λυπηρό και καταδικαστέο. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος, είναι η ψυχολογική πίεση η οποία ασκείται και σε αυτόν αλλά και στην οικογένειά του. Είναι αυτά που πολλές φορές με έκαναν και αγανακτούσα και έλεγα θα φύγω από τον χώρο αλλά στο τέλος έμενα και ένιωθα πως έπρεπε να δυναμώσω και να μην με πτοούν. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως είναι καταδικαστέο, δεν έχουν χώρο στον αθλητισμό αυτές οι τρομοκρατικές ενέργειες. Αλίμονο όποιος κάνει ένα λάθος να πηγαίνεις να του τοποθετείς ένα εκρηκτικό μηχανισμό στην περιουσία του και να ασκείτε τόση ψυχολογική πίεση».
Διαβάστε Περισσότερα στο: Themasports.com
Ειδήσεις σήμερα:
Υπόθεση Θανάση Νικολάου: Ιδού ολόκληρο το πόρισμα της θανατικής ανακρίτριας
Ο Εθνοφρουρός Θανάσης Νικολάου απεβίωσε από στραγγαλισμο, ανακοίνωσε η θανατική ανακρίτρια, δικαστής, Ντόρια Βαρωσιώτου, η οποία εξέθεσε τα αίτια θανάτου κατά τη διάρκεια τρίωρης διαδικασίας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
